Δεν υπάρχει τίποτα πιο ήσυχο απ'τον τρόπο που κοιτάζεις βαθιά μέσα στα μάτια μου.Μαζεύεις τις κλωστές της αγάπης μας, να πλέξεις στο τρεμάμενο καλοκαίρι, ζεστό παραμύθι ανθρώπων.
Η μεγάλη πόλη των θαυμάτων σέρνεται αθόρυβα μπροστά στην πόρτα μας.Ένας ίσκιος χαράς, μια δροσιά θύμισης, σε μιαν ανταύγεια γαλάζιων ιριδισμών επιθυμίας.


Η ζωή χωρίς εσένα, ένα θρόισμα λέξεων με σκουριασμένο ήχο, μέσα στο βουητό του ανέμου.Η θυμησή σου μια λίμνη χαρωπής φωτιάς.
Μιλάω για σένα και αίμα παραδείσου κυλά στα χείλη μου.